Akşam saatlerinde telefonla konuştum bi 10 dakika kadar.
Laf döndü dolaştı, gevredi, sataştı........ Güldüm................. Doya doya güldüm.....
Kahkahalar eşlik etti hatta az biraz, ucundan...
Yanaklarım ağrıdı...
Düşündüm... Üzüldüm.....
O kadarcık kahkahayı dahi unutmuş bünye.. 3gr'mı dahi çok gelmiş olacak ki, mızmızlandı işte yanak kaslarım(??)...
Ne yazık....
İmza: Küçük Özhan Canaydın kılıklı Öküz..
25 Şubat 2012 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
sen inatla gülmeye devam et hazır başlamışken, bırak alışkanlık olsun yüz kaslarında, nasılsa zamanla acımayacak kadar yer edecektir yüzünde, her şeye inat nasıl da hala kahkaha atabiliyorum ne mutlu bana de ve üzülmeyi bırak öküzcüm ;)
@Sakazen: Üzüldüğüm marjinal de bir şey yok ki be anam.. Çok şükür...
Benimkisi 'asık suratlı mizaç'.. Uyuz Öküz, tatsız Öküz, donuk Öküz formatları gibi..
Birlikte gulunen insanlar cok kiymetlidir, simsiki sarilip birakmamak gerek. / vay amma laf ettim cok derin oldu..
Yorum Gönder