"Hiç bu kadar dibe batmamıştım"....
Ne çok kullandım bu cümleyi son 2 yılda..
Ya her seferinde bir önceki sıkıntıları unutuyorum.. Ya 'kedi bilmemneresini görmüş, yara sanmış' sendromu söz konusu.. Yahut, cidden b.ka batmış vaziyetteyim :S
Niye hiçbir negatif olasılığa/duruma 'koy d.tüne' diyemiyorum? Niye az biraz daha(az?) hayatı düşünmeden, tasa etmeden yaşayamıyorum? Niye herşey bu kadar gri/renksiz? Niye her elimi attığım zamazingo kuruyor? Niye bu kadar gerginim? Acık daha söylensem, 'aaall sana sıkıntı!' misali daha sağlam bir iş gelir mi başa? Çok mu üst üste geliyor herşey; yoksa tırlatıyor muyum ufak ufak?
Sorular.... Sorular.... Sorular....
16 Nisan 2013 Salı
İpne Emanuelle
İş icabı aylardır mailleştiğim gizemli Emanuelle'in, (-ki zihnimde nasıl canlandırdığımı tahmin etmesi güç olmasa gerek.. ornella muti yahut laetitia casta'yı bilir misin? hah işte, aynen onlardan..) kıllı mıllı bir erkek çıkması ne acı :S
Çok temiz, çok güzel şeyler düşünüyordum oysa hakkında; İstanbul'a falan davet edecektim...
Öküz şansı böyle bir şey işte :S
Pieeh .... Emanuelle diye erkek mi olur lan? (!!)
Çok temiz, çok güzel şeyler düşünüyordum oysa hakkında; İstanbul'a falan davet edecektim...
Öküz şansı böyle bir şey işte :S
Pieeh .... Emanuelle diye erkek mi olur lan? (!!)
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)