Düdüklü tencere, asfalt delen şu dıdıdıdıdı makineleri, füniküler metro korkularımdan bahsetmiştim..
Bir de yılan var bak.. İş başa düştüğünde öldürmüşlüğüm (çok pişmanım), kovalamışlığım da var, var olmasına da; içten içe fena tırsarım bu yılangillerden... Aileye, sevdiklere tehdit oluşturmadığı müddetçe koşar adım uzaklaşırım('uçar adım' daha doğru sanırım)..
Hatta akrepleri de ekleyebiliriz bu listeye; ki onların da kafasına kazma ile vurmuşluğum, üzerine basmışlığım, popolarından çıkan nesquick ile oynamışlığım var (hiç pişman değilim; yattığım odaya girecekti göt) :S
Buradan şu sonucu çıkartıyoruz demek; olanca 'kıyımsız' bünyeye rağmen, korktuğum canlıların kafasına vuruyorum :S
Korkutmayınız..
İç ses: Bu ne lan? (!!)
3 Aralık 2014 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
korkmayan insan değildir, be..
Yorum Gönder